Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΑ ΕΞΩΔΙΚΑ ...ΠΡΟΣΟΧΗ...





Α/Α
Περιγραφή αδικήματος
Καθορισμένο πρόστιμο
Προειδοποιητικοί βαθμοί
1.
Ανώτατος αριθμός θηραμάτων που μπορούν να θηρευτούν ή να κατέχονται σε μια κυνηγετική εξόρμηση
€170 για κάθε ένα επιπλέον θήραμα πέραν του καθορισμένου
1
2.
Αριθμός κυνηγητικών σκύλων που δύναται να εκπαιδεύει ένας κάτοχος άδειας κυνηγίου. €100 2
3.
Περιοχές άσκησης κυνηγητικών σκύλων
€300
2
4.
Άσκηση σκύλων κούρσας €500 2
5.
Κυκλοφορία ή άσκηση κυνηγετικών σκύλων από τη δύση μέχρι την ανατολή του ηλίου.
€500
2
6.
Κυκλοφορία σκύλων σε απαγορευμένες περιοχές κυνηγίου κατά τις ημέρες κυνηγίου €300 2
7.
Συνοδεία κτηνοτρόφων από σκύλους
€100
1
8.
Μεταφορά    σκύλων €100 1
9.
Έλεγχος άδειας κυνηγίου. Πρόσωπο που δεν μεταφέρει και δεν επιδεικνύει την άδεια κυνηγίου του, όταν του ζητηθεί από μέλος αστυνομικής δύναμης ή από θηροφύλακα.
€50
0
10.
Ενδυμασία κυνηγίου κατά το επιδημητικό κυνηγί. €50 0
11.
Απαγόρευση θηραματικών φυσιγγίων.
€50 και €1 για κάθε κενό φυσίγγιο που απορρίφθηκε ή δεν έχει στην κατοχή του.
0
12.
Μεταφορά θηραματικών πτηνών. Δηλαδή, πρόσωπο το οποίο δεν διατηρεί τα πτηνά που έχει θηρεύσει με πλήρες φτέρωμα στο κεφάλι και στην μία τουλάχιστον φτερούγα. €85 1
13.
Απαγόρευση έκθεσης  θηράματος.
€85
0
14.
Μη έκθεση άδειας εμπορίας θηραμάτων σε περίοπτο μέρος. €40 0
15.
Μεταφορά συναρμολογημένου όπλου εντός ή εκτός θήκης κατά τις ώρες που επιτρέπεται το επιτρέπεται το κυνήγι.
€150
1
16.
Μη έκθεση της άδειας ταρίχευσης σε περίοπτο μέρος. €40 0
17.
Μη άμεση θανάτωση θηράματος.
€150
0
18.
Άσκηση σκύλων από πρόσωπο που δεν είναι κάτοχος ανανεωμένης άδειας κυνηγίου. €50 1
19.
Κατοχή των μέσων που αναφέρονται στην παράγραφο (δ) του εδαφίου (1) του άρθρου 44.
€350
1
20.
Κυνήγι με την χρήση των μέσων που αναφέρονται στην παράγραφο (δ) του εδαφίου (1) του άρθρου 44. €500 2



(πηγή κειμένου από Κυνήγι τευχος 64 )

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Myotis nattereri

Eίναι μετρίου μεγέθους είδος που κατανέμεται στην κεντρική και νότια Ευρώπη, τη Μεσόγειο και τον Καύκασο. Στήν τη διάρκεια του καλοκαιριού φωλιάζει σε τρύπες δέντρων, κουτιά χειροπτέρων, κτίρια και ρωγμές βράχων. Διαχειμάζει σε βραχώδεις ρωγμές σπηλιών και άλλες υπόγειες τοποθεσίες. Στην Κύπρο είναι κοινό σε μέτριο βαθμό, με μικρές αποικίες να έχουν καταγραφεί. Η καταστροφή ή βλάβη δέντρων, κτηρίων, σπηλαίων και ορυχείων μπορεί να είναι ένα σημαντικό πρόβλημα γι’ αυτό το είδος. Η ανθρώπινη παρουσία, η κατάρρευση των ορυχείων,  η χρήση χημικών στις καλλιεργήσιμες περιοχές, αποτελούν επιπρόσθετες απειλές για το είδος.Προτεραιότητες για το είδος αποτελούν:
1. Ο συστηματικός έλεγχος των αποικιών του.
2. Η αναγνώριση σημαντικών περιοχών στις οποίες τρέφεται.
3. Η αποκατάσταση και προστασία των καταφυγίων του είδους.
4. Η ευαισθητοποίηση του κοινού.
5. Ο περιορισμός στη χρήση παρασιτοκτόνων. 






ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ--ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ     ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΥ
(πηγή κειμένου από ΥΠΟΡΓΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ )


Rhinolophus ferrumequinum

Rhinolophus ferrumequinum έχει ευρύτατη εξάπλωση στην παλαιαρκτική: από τη Βόρεια Αφρική και τη κεντρική και νότια Ευρώπη μέσω της νοτιοδυτικής Ασίας, στα Ιμαλάια τη νοτιοανατολική Κίνα, την Κορέα και την Ιαπωνία. Είναι από τα σχετικά κοινά είδη της Μεσογείου και της Κύπρου, αν και μόνο δύο αποικίες ξεπερνούν τα 25 άτομα. Έχει εντοπιστεί σε σπήλαια και 
ορυχεία, τα οποία απειλούνται από τις μη ελεγχόμενες επισκέψεις τουριστών και σπηλαιολόγων και από την τουριστική διευθέτηση. Απειλούνται επίσης από την κατάρρευση και την απόφραξη των εισόδων τους για λόγους ασφαλείας αλλά και από βανδαλισμούς. Τέλος, απειλή αποτελεί η ανακαίνιση, η αναπαλαίωση και η κατεδάφιση παλαιών κτηρίων (σπίτια, εκκλησίες, μύλοι) όπου σχηματίζονται αναπαραγωγικές αποικίες.
Προτεραιότητες για το είδος αποτελούν:
1. Ο συστηματικός έλεγχος των αποικιών του.
2. Η αναγνώριση σημαντικών περιοχών στις οποίες τρέφεται.
3. Η αποκατάσταση και προστασία των καταφυγίων του είδους.
4. Η ευαισθητοποίηση του κοινού.
5. Ο περιορισμός στη χρήση παρασιτοκτόνων.








ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ--ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ     ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΥ
(πηγή κειμένου από ΥΠΟΡΓΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ )

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Νυχτοπάππαρος (Rousettus aegyptiacus)

Ο νυχτοπάππαρος έχει ευρεία αλλά κατακερματισμένη κατανομή, καθώς απαντάται στη νοτιοανατολική Μεσόγειο (Κύπρο, ν. Τουρκία, Μ. Ανατολή και β. Αίγυπτο), την Αραβική Χερσόνησο και τον Περσικό Κόλπο και σε αρκετές χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, κυρίως κοντά στη θάλασσα. Τρέφεται με μαλακά φρούτα από καλλιεργήσιμα φυτά, που έχουν συνήθως 
οικονομική σημασία. Καταφεύγει σε σπηλιές και γαλαρίες, δημιουργώντας αποικίες χιλιάδων ατόμων. Ο νυχτοπάππαρος είναι ίσως το πιο κοινό και άφθονο είδος της Κύπρου. Παρά το ότι το είδος αυτό είναι προστατευόμενο εδώ και αρκετές δεκαετίες στην Κύπρο, συνεχίζονται οι μαζικές θανατώσεις και οι βανδαλισμοί στα καταφύγιά του, καθώς πιστεύεται ότι προκαλεί ζημιές 
σε καλλιέργειες φρούτων. Απειλείται επίσης από την κατάρρευση των ορυχείων όπου φωλιάζει, τη χρήση χημικών και τη γενικότερη ανθρώπινη όχληση στα καταφύγιά του. Αντικείμενο προς διερεύνηση αποτελεί η συρρίκνωση αρκετών αποικιών του τα τελευταία χρόνια.
Προτεραιότητες για το είδος αποτελούν:
1. Ο συστηματικός έλεγχος των αποικιών του.
2.Η αναγνώριση σημαντικών περιοχών στις οποίες τρέφεται.
3.Ο εντοπισμός των αιτιών για τη μείωση του πληθυσμού του.
4.Η αποκατάσταση και προστασία των καταφυγίων του είδους.
5.Η ευαισθητοποίηση του κοινού.
6.Η μελέτη της γενετικής της διατήρησης.















ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ--ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ     ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΥ
(πηγή κειμένου από ΥΠΟΡΓΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ )

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

Ξυλότροπος (Coluber nymmifer)


Περιγραφή: 

Το μήκος του μπορεί να φτάσει το 1,5 μέτρο. Έχει χρώμα κιτρινωπό με γκριζοκαφέ μεγάλους ρόμβους κατά μήκος ολόκληρου του κορμιού του. Συναντάται σε όλα τα υψόμετρα, σε ανοικτές, δασώδεις καθώς και σε κατοικημένες περιοχές. 



Τρέφεται κυρίως με μικρά θηλαστικά καθώς και με σαύρες. Εάν νιώσει ότι απειλείται, θηλαστικά καθώς και με σαύρες. Εάν νιώσει ότι απειλείται, συρρίζει δυνατά και δαγκώνει πολύ γρήγορα. Δεν είναι δηλητηριώδες και ούτε επικίνδυνο για τον άνθρωπο. ΜΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΦΙΔΙΑ















ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ--ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ     ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΥ
(πηγή κειμένου από ΥΠΟΡΓΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ )

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Φίνα ή Οχιά (Macrovipera lebetina cypriensis)

 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Υπάρχουν 7 υποείδη του είδους lebetina, από τα οποία τα περισσότερα ζουν στην Ασία και στη Βόρεια Αφρική. Μπορει να φτάσει τα 2 μέτρα μήκος και τα 5 κιλά βάρος. Έχει ως ιδιαίτερο χαρακτηριστικό το τριγωνικό κεφάλι και την πολύ κοντή ουρά. το  αρσενικό είναι πάντα μικρότερο από το θηλυκό. Αρκετά κοινό είδος που απαντά σε διάφορα περιβάλλοντα


κυρίως σε πετρώδεις πλαγιές σε θαμνώδεις ή σε ξηρές άγονες εκτάσεις. Τρέφεται κυρίως με τρωκτικά και πουλιά ενώ οι νεαρές φίνες με σαύρες. Παρά το μέγεθος και το βάρος της μπορεί να σκαρφαλώσει σε δέντρα με ιδιαίτερη ευκολία. Ζευγαρώνει κατά την περίοδο Απριλίου-Μαίου, και κατά το τέλος του καλοκαιριού το θηλυκό γεννά 15-20 αυγά, των οποίων η επώαση διαρκεί 

περίπου 40 ημέρες. Λόγω της τοξικότητας του δηλητηρίου της θεωρείται το πιο επικίνδυνο φίδι του τόπου μας. Με το δάγκωμα της τα δόντια παραμένουν στους ιστούς του θύματος της, όπου με συνεχόμενες κινήσεις της σιαγόνας ελευθερώνουν αρκετή ποσότητα δηλητηρίου. θεωρείται το πιο επικίνδυνο φίδι του τόπου μας. Με το δάγκωμα της τα δόντια παραμένουν στους ιστούς του θύματος της, όπου με συνεχόμενες κινήσεις της σιαγόνας ελευθερώνουν αρκετή ποσότητα δηλητηρίου.Γενικά δεν είναι επιθετικό φίδι, αφού δεν επιτίθεται χωρίς να απειλείται. Αν απειληθεί όμως, συρρίζει δυνατά και η γρήγορη επιθετική του ικανότητα το κάνει επικίνδυνο.
ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΦΙΔΙΑ








ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ--ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ     ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΥ
(πηγή κειμένου από  ΥΠΟΡΓΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ)

Μαύρο φίδι (Coluber jugularis)

 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
 Μπορεί να φτάσει τα 3 μέτρα μήκος και θεωρείται ως το μακρύτερο φίδι της  Ευρώπης. Το χρώμα του μέχρι το 5-6 έτος της ηλικίας του είναι κεραμιδί με σκούρες καφέ μικρές κηλίδες ενώ στη συνέχεια παίρνει το χαρακτηριστικό μαύρο χρώμα. Απαντά σε υψόμετρα μέχρι και 1500 μέτρα. Αρκετά κοινό είδος που έχει ως κύριο βιότοπό του γεωργικές περιοχές, ανοικτές 

περιοχές με ομάδες από δέντρα ή θάμνους. Έχει χοντρό, μυώδες κορμί, είναι πολύ ευκίνητο και έχει την ικανότητα να σκαρφαλώνει με ιδιαίτερη ευκολία. Το διαιτολόγιο του περιλαμβάνει μικρά θηλαστικά, πουλιά, σαύρες ακόμα και άλλα φίδια. Μερικές φορές προτιμά και μεγάλα έντομα. Κατά τον Ιούνιο-Ιούλιο το θηλυκό γεννά 6-18 αυγά μήκους   50mm.  Τα νεαρά έχουν μήκος γύρω


στα 28 cm και εκκολάπτονται στις αρχές Σεπτεμβρίου. Στην αρχή της ζωής τους τρέφονται με έντομα και νεαρές σαύρες. Είναι τελείως ακίνδυνο, αν βρεθεί σε κίνδυνο ανασηκώνει το κορμί του συρρίζοντας με πρόθεση να δαγκώσει. Το δάγκωμα του δεν είναι δηλητηριώδες αλλά μπορεί να είναι οδυνηρό λόγω των καμπυλωτών δοντιών του. Είναι εξαιρετικά ωφέλιμο είδος ειδικά για τη γεωργία, αφού τρέφεται κυρίως με τρωκτικά. Αξίζει να αναφερθεί ότι παλαιότερα οι γεωργοί αγόραζαν τα φίδια αυτά, για να τα μεταφέρουν στα χωράφια  τους, για τον έλεχο των τρωκτικών αλλά και των άλλων δηλητηριωδών φιδιών.             ΜΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΦΙΔΙΑ







ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ--ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ     ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΥ
(πηγή κειμένου απόΥΠΟΡΓΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ )

Σαπίτης (Malpolon monspessulanus Insignitus)

Περιγραφή: 
Το μήκος του μπορεί να φτάσει τα 2 μέτρα. Στο πίσω μέρος της πάνω σιαγόνας φέρει 2 μεγάλα δόντια με αδένα δηλητηρίου στη βάση τους. Τα μεγάλα του μάτια είναι χαρακτηριστικό της καλής του όρασης, που είναι και η κύρια του αίσθηση. Το φίδι αυτό συναντάται κυρίως σε ξηρές πετρώδεις περιοχές όπου αφθονούν οι σαύρες, οι οποίες 

αποτελούν το κυρίως διαιτολόγιο
του. Εκτός από σαύρες, τρέφεται επίσης με άλλα φίδια και μικρά τρωκτικά, ενώ τα νεαρά τρέφονται με έντομα και κυρίως σκαθάρια. Γεννά κατά το τέλος Απριλίου 20 αυγά περίπου. Τοποθετεί τα αυγά σε ασφαλή ανοίγματα, σε στοίβες από πέτρες, ώστε να διατηρείται η υγρασία για την 
υγιή ανάπτυξη του  εμβρύου. Δεν είναι επικίνδυνο, και στην ανθρώπινη παρουσία, όπως σχεδόν όλα τα φίδια, τρέπεται σε φυγή. Τα ζώα που προσβάλλονται από το δηλητήριο του πεθαίνουν πολύ γρήγορα ενώ αν ο άνθρωπος δαγκωθεί, υποφέρει από δυσάρεστες συνέπειες, όπως οδυνηρό φούσκωμα και συγχρόνως βαρύ πονοκέφαλο.
ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΜΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΦΙΔΙΑ











ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ--ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ     ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΥ
(πηγή κειμένου από ΥΠΟΡΓΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ )

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Τρόπης (Telescopus fallax cyprianus)

Περιγραφή: 
Έχει μήκος γύρω στο 1 μέτρο. Η κόρη του ματιού του είναι κάθετη και μεγαλώνει ανάλογα με την ένταση του φωτός. Ζει σε ζεστά, ξηρά, πετρώδη εδάφη. Κατά τη διάρκεια της ημέρας παραμένει σε σκιερά μέρη κάτω από μεγάλες πέτρες ή βράχους. Κυνηγά νωρίς το πρωί, αργά το απόγευμα αλλά και κατά το βράδυ. Το διαιτολόγιο του

αποτελείται βασικά από σαύρες. Τη λεία του την παραλύει ή την σκοτώνει, χρησιμοποιώντας το δηλητήριο που βρίσκεται στα πίσω δόντια της σιαγόνας του. Το δηλητήριο αυτό δεν είναι επικίνδυνο για τον άνθρωπο αλλά μπορεί να σκοτώσει μια σαύρα σε 2-3 λεπτά. Όταν κινδυνεύει, κουλουριάζεται, συρρίζει δυνατά και προσπαθεί να δαγκώσει. ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΜΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΦΙΔΙΑ









ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ--ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ     ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΥ
(πηγή κειμένου από ΥΠΟΡΓΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ )
 

Ανήλιος (Typhlops vermicularis)

Περιγαφή:

Το μήκος του δεν ξεπερνά τα 35 εκ. Μοιάζει πολύ με γαιοσκώληκα με χρώμα γυαλιστερό καφέ. Δύσκολα μπορεί να το παρατηρήσει κανείς αφού περνά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο έδαφος σε βαθιές σήραγγες που κατασκευάζει ή πιο αραιά κάτω από πέτρες. Τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά με αυγά μυρμηγκιών και είναι εντελώς ακίνδυνο για τον άνθρωπο.
ΜΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΦΙΔΙΑ






ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ--ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ     ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΥ
(πηγή κειμένου από http://www.herpetofauna.gr )









Κυπριακό νερόφιδο (Natrix natrix cypriaca)

Περιγραφή: 
Είναι ενδημικό υποείδος, πολύ σπάνιο στον τόπο μας, που κινδυνεύει με αφανισμό. Έχουν απομείνει μόνο μερικοί μικροί και οριακοί πληθυσμοί του είδους αυτού σε μερικές μόνο περιοχές της Κύπρου. Το μήκος του σώματος του σπάνια ξεπερνά το 1 μέτρο, ενώ το θηλυκό είναι λίγο μεγαλύτερο από το αρσενικό. Μπορεί να

το συναντήσει κανείς σε 3 χρωματισμούς. Ο πιο κοινός είναι γκρίζος, ασπροκίτρινος μέχρι σκούρος καφέ, με στρογγυλές μαύρες βούλες ή γραμμές στο μέσο και στα πλαίνα μέρη του σώματος. Υπάρχουν ακόμα πολλά με μαύρο χρώμα ενώ άλλα με μαυροκαφέ χρώμα σημαδεμένα με μικρές φωτεινές κηλίδες. Τρέφεται κυρίως με βατράχους και μερικές φορές με ψάρια.


Γεννά 4-13 αυγά κατά την περίοδο Ιουλίου-Αυγούστου. Θεωρείται υδρόβιο, ημερόβιο  φίδι που συναντάται σε ορισμένες υγρές περιοχές, ρυάκια και φράκτες του τόπου μας. Είναι άριστος κολυμβητής, καταδύεται εύκολα και κυνηγά κυρίως τη λεία του μέσα στο νερό. Δεν δαγκώνει ούτε έχει δηλητήριο, αλλά ως μέτρο άμυνας εκκρίνει δύσοσμο υγρό από τους αδένες του.  
ΜΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΦΙΔΙΑ








ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ--ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ     ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΥ
(πηγή κειμένου από ΥΠΟΡΓΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ )

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

ΣΠΙΝΟΣ (fringilla coelebs)



Ταξινόμηση:
Κλάση: Πτηνά (Aves)
Τάξη: Στρουθιόφορα (Passeriformes)
Οικογένεια: Σπιζίδες (Fringillidae)
Είδος: fringilla coelebs

Ανήκει στην ίδια οικογένεια με την καρδερίνα, τον φλώρο, το σταυρομύτη και το καναρίνι. Το πάνω μέρος του κεφαλιού και ο αυχένας του αρσενικού, έχουν γκριζογάλανο χρώμα, ενώ τα μάγουλά του και το κάτω μέρος του σώματος του έχουν το κόκκινο χρώμα της  σκουριάς. Το ράμφος του έχει γκριζωπό χρώμα, η ράχη του είναι καστανοκόκκινη ενώ το ουροπήγιό του είναι πρασινώπο. Οι φτερούγες του έχουν σκούρο προς μαύρο χρώμα με δύο χαρακτηριστικές άσπρες λωρίδες.Η ουρά του έχει επίσης σκούρο προς μαύρο χρώμα, τα εξωτερικά της όμως φτερά, είναι άσπρα. 


  Το θηλυκό έχει γενικά καστανόγκριζο χρωματισμό, ενώ οι φτερούγες και η ουρά του είναι παρόμοια με τα αντίστοιχα μέρη του αρσενικού. Τα νεαρά μοιάζουν με τα θηλυκά πουλιά. Τα αρσενικά πουλία έχουν ωραίο και δυνάτο χαρακτηριστικό κελάηδημα.Εχει μήκος 14-16 εκ. Συχνάζει σε δάση, πάρκα, κήπους, αγροτικές περιοχές ακόμη και κοντά σε κατοικημένες περιοχές. Τρέφεται κυρίως με σπόρους και καρπούς. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής, όταν ταΪζει τους νεοσσούς του, τρέφεται και με έντομα. Φωλιάζει 1-2 φορες το χρόνο κατά την περίοδο Απριλίου-Ιουνίου.

 Φτιάχνει τη φωλιά του που έχει κυπελλοειδές σχήμα, σε δέντρα και ψηλούς θάμνους. Γεννά συνήθως 4-5 γαλαζοπράσινα ή ελαφρώς καφετιά αυγά με σκούρα στίγματα. Η επώαση διαρκεί 12-14 μέρες και την αναλαμβάνει το θηλυκό. Οι νεοσσοί εγκαταλείπουν τη φωλιά τους 15 περίπου μέρες μετά την εκκόλαψη. Είναι πολύ σύνηθες είδος και μόνιμος κάτοικος της Κύπρου. Άλλα πουλιά του είδους έρχονται στο νησί κατά τις μεταναστεύσεις, κυρίως το χειμώνα. Είναι προστατευόμενο είδος.








(πηγή κειμένου από Κυνηγετική Επιμόρφωσή ,Β εκδοσή Ταμείο Θήρας-Υπουργείο Εσωτερικών)